آقا جـان! به کدامیـن نشـانه بایـد گل های ارادت را فرستـاد؟

کدامیـن کوبه را به بهــانه دلـتنگی باید کوبیـد؟

کدامیـن کوچه را به جستـجوی عطـر تو بایـد زیـر پـا گذاشـت؟

مـولای مـن! گل های ارادتمـان را با پیـک دعا به نشـانه منتظـر می فرستیـم.

کوچه انتـظار را آذیـن بنـدی می کنیـم و کوی محبـت را به یـادت می گردیـم و پنجـــره ها را

به امیـد عطـر قـدم هایـت می گشاییـم که تو خود، مـا را راهنمـا خواهی شـد.